We besluiten vanaf Santa Cruz niet de Highway 1 te nemen maar via San José te rijden omdat we nog iets nodig hebben bij de Walmart en die is verder niet meer in Santa Cruz te vinden.

Bovendien rijden we aan de verkeerde kant van de snelweg dus de vraag is of we van het uitzicht kunnen genieten onderweg.

Achteraf maakt het niet uit want wat we zoeken is niet bij deze Walmart te koop.

Je kunt merken dat je naar een stad rijdt. Het verkeer is druk en we rijden traag naar binnen. De stad kenmerkt zich door de glooiende straten. We besluiten eerst naar de Golden Gate te rijden. Aanvankelijk willen we erover heen rijden maar eenmaal ter plaatse is de tol ingewikkeld te betalen. Het moet electronisch en met een huurauto moet je binnen 48 uur online betaald hebben ivm met extra kosten door de verhuurder. We besluiten de brug niet over te rijden maar een stuk erover heen te lopen. De brug is hoog en biedt mooi uitzicht op Alcatraz en de stad. Het is wel erg mistig dus het zicht is niet super. Na ons uit de wirwar van fietsers en voetgangers te hebben gewurmd zijn we met de auto richting hotel gegaan.

Wederom gelukkig met de navigatie door TomTom want de stad barst van de eenrichtingstraten.

Bij het hotel rijdt er net auto weg voor het hotel dus we hoeven niet te zoeken naar een parkeerplek. De parkeertarieven zijn hier enorm.. maar we leveren de auto toch zo in dus even de koffers dumpen in de kamer en we zijn weer weg.

Het hotel.. tja.. wat zullen we er van zeggen. De chinees bij de balie is niet echt klantvriendelijk en redelijk kortaf. (dat werkt altijd heel goed bij mij.. NOT.. dus hij is nog niet klaar met me). Het bagagerek dat we nu eindelijk willen gebruiken gezien de hoeveelheid die uit de auto moet staat vol met koffers en daar gaat niemand verder wat aan doen.. ofzo.. Gelukkig is er een lift. Het hotel is oud en krakkemikkig. De lift heeft een deur aan de buitenkant die je met de hand open doet.. (bijna zo'n kooiliftidee) We wurmen ons met de eerste bagage in de lift en op naar de 5e etage.. De kamer is klein en benauwd en de bedden zijn krap.. (Zelfs voor dunne mensen) Moeder is chagerijnig en vervloekt San Fransisco nu al. Nadat de auto leeg gehaald is gaan we hem wegbrengen. Onderweg maken we voor het eerst de fout op de linkerbaan voor te sorteren terwijl we rechtdoor willen. We proberen in te voegen maar zodra dat kan beginnen de voetgangers te lopen en we blokkeren alles. Een oud vrouw schudt verwijtend het hoofd en voor ik het weet krijgt ze een middelvinger.. van mij.. en tenzij ze in het Nederlands kan liplezen is het maar goed dat ze niet wee hoe ik haar noem... Moeder is über chagerijnig.

Het inleveren van de auto gaat in een garage waar je op het laaste moment nog schade zou kunnen rijden omdat het enorm krap is. We leveren de auto in en gaan te voet op zoek naar buskaarten. We hebben 2100 mile gereden. Dat is een 3336 km ongeveer. Valt best mee dus.

De buurt waar we lopen is smerig. Het stinkt naar pis, overal hangen zwervers en zelf denormaal ogende mensen lijken dronken als we ze de weg vragen. Op straat wordt openlijk gedeald in drugs. Echt fijn voel ik me hier niet. We lopen opeens in een druk gedeelte met grote winkels.. beter. We besluiten even wat te eten bij de panda express en winkelen een beetje zonder wat te kopen want.. er kan geen gewicht meer bij. Op de hoek van de straat staat een enorme rij mensen. Het blijkt de hoek te zijn waar de cablecar gedraaid wordt. We lopen nog een stukje verder. Het begint wel echt fris te worden en we lopen langzaam richting hotel.

Mocht je meerdere dagen in SF zijn dan haal je net als in NY een meerdagen kaart. Voor 23 dollar pp heb je een passport waar je 3 dagen van alle openbaarvervoer inclusief de cablecars gebruik kunt maken. Plattegrond? Hebben we niet.. zoekt u het zelf maar uit mevrouw.. Gelukkig is het niet erg ingewikkeld en staat in ieder bushokje de kaart met alle locale verbindingen.

Na een uurtje rust in het hotel zijn we richting fishermans warf gegaan met de bus. Lijn 47 heeft als eindbestemming Fishermans warf dus het is lekker makkelijk. De lijn stopt 1 blok achter het hotel (Eddie.. ofwel bij oom Ed) De volgende straat is Ellis (ofwel Tante Elles) dus zo kunnen we het goed onthouden.

We gaan achter in de bus zitten. Opeens zegt Daan wat is toch dat geluid?? Op de achterbank in het raam staat een lila bak met deksel en er komt een raar sissend/ratelend geluid uit. Ook staat er een tas onbeheerd. Giechelend verplaatsen we ons naar voren. Een vrouw lacht wat mee en vraagt wat er is. we vertellen het haar en ze zegt het tegen de chauffeur. Die neemt geen risico en checkt de boel zelf even. En verlaat vervolgens de bus.. Een andere vrouw tegenover ons begint te grappen over bommen aan boord waarop een oude tandloze vrouw opstaat en naar de box toeloopt, ermee schudt en vervolgens opent. Daarna opent ze de tas en keert hem binnenstebuiten. Hoofdschudden en mopperend komt ze terug naar voren.. terwijl ze mompelt.. "you people..no bomb.. garbadge only. Not even monney.." De chauffeur komt terug en vraagt waarom ze dat deed. Er had wel een rat in kunnen zitten.. Ze discussieren wat en we gaan door.(met een grappig verhaal)

FIshermans warf is een straat met touristische prulwinkels en t-shirts en eettenten. Ook is hier Madame Tussauds en het rariteitenkabinet. We wandelen er wat en eten een burger bij In&Out (een adres dat ik op aanraden van een stagair kreeg) De burger was inderdaad erg lekker (alles vers en dat proef je). Er staat op de menukaart wel precies bij hoeveel kalorietjes je wegwerkt dus we lopen maar een rondje extra. Moeder is ondertussen minder chagerijnig (wat een beetje volle maag al niet doet met een mens) en rond 11 uur besluiten we de bus terug te nemen.. maar waar.. er staat nergens een bushalte met onze lijn 47. Dan komt er één aan rijden. Welliswaar aan de andere kant van de weg maar we snellen erheen.

Het is het eindstation en we mogen niet instappen. Waar dan wel vragen we.. Nou 3 meter verderop. Iedereen moet de bus uit. Wij gaan 3 meter verder staan. Een groep Fransen komt verward op ons af. Ook zij moesten uit de bus. Op welke bus wij staan te wachten vragen ze.. Nou.. op die.. wijzen wij. Oh.. dan wachten ze maar mee. Een minuut of 5 later gaan de lampen in de bus weer aan. De chauffeur start en komt op ons af rijden. Instappen en gaan met die banaan.. :D Vlak bij het hotel stappen we uit en we gaan maar weer slapen..