Death Valley is een bijzonder gebied. We hebben net voor het park getankt. Dat was maar goed ook. We tankten voor 3 dollar 59 onderweg (de hotdogs kosten 25 ct) In dessert Valley was de benzine 4 dollar 99 per gallon.. Ook dessert valley is weer een bijzondere ervaring. Allereerst de hitte. je ziet de temperatuur oplopen in de auto maar pas als je uitstapt zie je dat de waarschuwingen (Neem altijd water mee als je de auto verlaat, zorg voor goede kleding, zonnebril en/of hoed en neem geen onnodige risico's) zeker niet overbodig zijn. We zijn onderweg naar het hotel een paar keer gestopt bij uitzichtpunten. Erg lang buiten de auto zijn is niet te doen. Badwater is het laagste punt.. 89 meter onder zeelevel. Het is een punt waar na een regenbui (ja het regent ook in Death Valley) hele mooie zoutafzettingen vormen die nu helaas vertrapt zijn door alle bezoekers. Daarna gecruised richting ons hotel. We reden eerst langs furnace creek. Midden in de woestijn is daar een "oase" een resort met palmbomen. Even verderop is het visitorcenter. Het was vandaag extreem heet. Er wordt gewaarschuwd niet te gaan hiken.. die waarschuwing wordt kracht bijgezet door een bord dat vermeldt dat er 2 doden zijn gevallen sinds april door de hitte. Gelukkig is het in het visitorcenter lekker koel. We kijken er een filmpje over het ontstaan van en het leven in deathvalley en de kinderen vullen weer een rangerboekje in. We leren er weer veel van. Zoals dat er schorpioenen leven en dikke vogelspinnen en andere kruipers die we niet willen zien.. maar ook dat het er 's nachts zo donker is dat je ontelbare sterren en de melkweg kunt zien.

Op naar het hotel. We slapen in het park, in Stovepipewells. Een oude waterput waar de miners die vroeger hun geluk kwamen beproeven hun water haalden. Het is zo warm... 124 farenheit.. ongeveer 51/52 graden celcius. De wind waait als een föhn. Weinig keus om te eten dus we eten in het restaurant. Een hamburger met "ratlesnakesaus" ofwel een peperig heet prutje op je hamburger.. Maar het is lekker en de glazen met frisdrank krijgen een free refil. Daarna ranger Brian ontmoet die hier de meeting verzorgde voor de Junior Rangers.. we waren de enige.. (op een medewerker van het hotel na. Ranger Brian heeft een uur vol verve verteld over allerhande geologische verschijnselen en het ontstaan van Grand Canyon. Zo zijn er 'moving" rocks die op "racetrack" zichzelf voortbewegen. Maar ook legt hij uit hoe de zandstormpjes ontstaan die we langs de route steeds zagen en nog veel meer. Hij werkt ook nog even een stinktor van de vloer, die erg lijkt op een enge spin met maar 6 poten. We hebben het gezellig met Ranger Brian maar het zwembad lonkt. Om 21.00 laat hij ons gaan (of wij hem). Buiten is het pikdonker en stikheet. We duiken heerlijk het bad in dat tot middernacht open is.

De kinderen krijgen er geen genoeg van. Wij wel, kleden ons snel aan en gaan met bier en een wijntje nog even buiten zitten, privé momenten zijn schaars deze vakantie. Ik heb een rok aan en voel steeds iets langs mijn benen kruipen. Dus echt op mijn gemak zit ik niet.Dan maar terug naar het zwembad. Daar zocht een Duitse vrouw contact met ons. Gezellig mee zitten kletsen. Hoogtepunt van de avond... een langswandelende schorpioen bij het zwembad en een grote drijvende spin in het zwembad.. wildlife is leuk maar de familie A. is er niet voor gemaakt hahaha..Om middernacht nog even naar de sterren gekeken (bij zeker nog 40 graden of meer) en daarna lekker geslapen..